در آموزش تکواندو به قدمت رشته تکواندو می پردازیم:
تکواندو در لغت به ۳ بخش(ت – کوان – دو) تبدیل می شود، که بخش«ت» به معنی دفاع کردن ،ضربه زدن و شکستن توسط پا می باشد.بخش«کوان »به معنی دفاع کردن ،ضربه زدن و شکستن توسط دست می باشد.بخش «دو» به معنی راه و روش است.
قدمت ورزش تکواندو در کره شمالی به بیش از ۲۰قرن می رسد، و به عنوان یک هنر رزمی به شمار می آید،و همچنین ورزش ملی کره جنوبی تکواندو است . دربین هنر های رزمی به جرات می توان گفت که تکواندو بیشترین تعداد ورزشکار را به خود اختصاص داده است،که امروزه یکی از ورزش های المپیکی و به عنوان یک ورزش پیشرفته در سراسر جهان فعالیت دارد.

ورزش تکواندو از ورزش کاراته تاثیراتی پذیرفته است و همچنین با بعضی از سبک‌های جنوبی کونگ فو شباهت هایی دارد.آموزش تکواندو از آن جهت با تمام سبک‌های رزمی که وجود دارند متمایز است که استیل این رشته تاکید بر طراحی فنون برای دور کردن مهاجم و با حداکثر قدرت و سرعت ضربات پا و بر حفظ فاصله فیزیکی با دشمن است.
شکلی که امروزه تکواندو دارد، در شمال کره و در دوران حکومت سلسله گوگوریو برگرفته از سوباک و تکوان که رشته های رزمی به حساب می آیند و در آنجا تمرین می شده اقتباس شده است.توانایی های جنگی در آن زمان از اهمیت بالایی برخورداربود به همیت دلیل مسابقات زیادی هم به صورت مرتب مانند: نبرد تن به تن، رقص با شمشیرو تیراندازی برگزار می شد.
و در حکومت پادشاهی شیلا هم به ورزش رزمی توجه خاصی می شد به همین دلیل فعالیت های آموزشی ،نظامی و اجتماعی و انواع هنر های رزمی بخصوص سوباک در سازمان هوارانگ صورت می گرفت.

با اینکه دو فنون ضربات دست و گلاویزی را در این دوران هوارانگ وارد سوباک کرد،ولی دیگر در کره تمرین این دو فنون میلی نداشت.و این رشته بر مبنای ضربه زدن و جلوگیری از نزدیک شدن دشمن که شکل اولیه این رشته بود ادامه پیدا کرد.یوسول که تکنیک‌های گلاویزی سوباک نامیده می شد پایه گذار ورزش جودو بعد از ورودش به ژاپن شد.
۹۳۵ تا ۱۳۹۲ در زمان امپراتوری کوریو تمرین هنر های رزمی رواج داشت.

از سال ۱۳۹۲ تا ۱۹۱۰سلسله یی ،که بر تفکرات ایدئالیستی مبتنی بود و همچنین بودیسم و زودودن افکار کنفوسیوس در این کشور رواج یافت،و باعث شد نقش نظامیان در حکومت کاهش یابد.تا زمان اشغال کره توسط ژاپن فنون در سال ۱۹۱۰ با وجود کاسته شدن هنر های رزمی تکامل یافت.
با ممنوع شدن هنر های رزمی بومی کره در دوران حکومت استعماری ژاپن،آنها برای جایگزین کردن آموزش تکواندو اقدام به تاسیس مدارس کاراته جهت آموزش این ورزش کردند.
ولی در آن زمان توسط گروه های کوچک و به طور مخفیانه در مناطق کوهستانی هنر های رزمی کره ای آموزش داده می شد.

تکواندو نوین:

بعد از آزاد شدن کره وتمام شدن جنگ رشته های ژاپنی مانند کاراته و جودو تا حد زیادی با ورزش های رزمی کره در هم آمیخته شده بودند. و رزمی کاران کره هم هنر های رزمی چینی را آموختند و آنها را وارد کره کردند.رشته تکواندو که محبوب ترین سبک رزمی در دنیا به شمار می رفت به ورزش ملی کره تبدیل شد.
در سال ۱۹۵۹ انجمن تاسو دو تاسیس که هدف از تاسیس این انجمن این بود که یگانگی در هنر های رزمی کره را ایجاد کند
در سال ۱۹۶۲ رشته تکواندو به چهل و سومین دوره بازی ملی کره جنوبی به عنوان یک بازی رسمی وارد شد.
در سال ۱۹۶۵ انجمن تکواندو نامش جایگزین انجمن تا سو دو شد.
در سال ۱۹۷۲باشگاه کوکی وان که تا امروزاز جهت مرجع فنی تکواندو بالاترین بوده تاسیس شد.
در سال ۱۹۷۳ فدراسیون جهانی آموزش تکواندو (WTF) تاسیس شد.

در سال ۱۹۷۳در کره اولین دوره بازیهای جهانی تکواندو با شرکت کردن ۲۰۰ورزشکار از ۱۹ کشور برگزار شد، که نتیجه آن بعد از کره قرار گرفتن آمریکا، تایوان و مکزیک در جدول رده بندی بود.

در سال ۱۹۷۶ تکواندو توسط شورای بین‌المللی ورزشهای نظامی سیزم پذیرفته شد.
در سال ۱۹۸۳فدراسیون جهانی تکواندو به عنوان یکی از اعضای خود توسط کمیته بین‌المللی المپیک اعلام گشت.
در سال ۱۹۸۶ تکواندو به عنوان یک ورزش نمایشی در بازیهای آسیائی سئول برگزار شد.
در سال ۱۹۸۸تکواندو به عنوان یک ورزش نمایشی در المپیک سئول برگزار شد.
در سال ۱۹۹۴ در بازی‌های آسیائی هیروشیما تکواندو به عنوان یک رشته رسمی برگزار شد.
در سال ۲۰۰۰ تکواندو دومین هنر رزمی آسیایی در المپیک سیدنی شد.